ضد شعله (تاخیرانداز شعله)

انسان‌ها از دیرباز در معرض خطرات ناشی از آتش بوده‌اند. آتش‌سوزی‌های ناشی از زلزله، گرمای بیش از حد تجهیزات الکتریکی، خرابی در شبکه¬های برق و … همواره باعث تلفات جانی و مالی بسیاری بوده است. از این رو استفاده از مواد افزودنی برای کاهش شعله‌پذیری تجهیزات بسیار حائز اهمیت است. تأخیر‌اندازهای شعله علاوه بر ایجاد امنیت عمومی بیشتر، می-توانند جان انسان‌ها را نیز نجات دهند.

در ساده‌ترین تعریف، تأخیرانداز شعله کامپاند شیمیایی منحصر بفردی است که به پلاستیک‌ها افزوده می‌شود تا از شروع آتش در آن‌ها ممانعت به عمل آورد و یا آن را به تأخیر بیندازد.

البته در واقعیت، این تعریف به دلیل گوناگونی پارامترهای مؤثر مانند شروع، اطفاء، سرعت پخش و پایداری شعله و همچنین میزان دود و سمیت آن بسیار پیچیده‌تر است.

تأخیراندازهای شعله را می‌توان بر پایه‌های مختلف مانند PC، ABS، PE، PP و … تولید کرد که آن‌ها را بر اساس نوع تکنولوژی شیمیایی به کار رفته در آن‌ها طبقه‌بندی می‌کنند.

سه نوع اصلی آن‌ها عبارتند از:
۱- تأخیراندازهای شعله هالوژنه: حاوی برم یا کلر بوده و با کاهش عامل شعله، به اطفاء حریق کمک می‌کنند.
۲- تأخیراندازهای بدون هالوژن: به دلیل معضلات زیست محیطی هالوژن‌ها روند جهانی به سمت استفاده از تأخیراندازهای بدون هالوژن پیش می‌رود.
۳- تأخیرانداز کم هالوژن: برای کمینه کردن درصد استفاده این مستربچ و کم اثر کردن آن بر روی خواص مکانیکی، این نوع مستربچ‌ها می‌باشند.

مزایا:
– پایداری حرارتی بالا
– فرآیندپذیری خوب
– دود کم
– بدون چکه کردن

کاربردها:
– لوازم خانگی
– قطعات خودرویی
– صنایع الکتریکی